...og skule på Molde utan noko, 12 dagar på skule i Bergen og der var den. Lusa. Hans Arne kjemte Anna og kom og sa at han hadde funne ei lus! Eg har aldri sett lus eg, så eg visste ikkje. Men i håret hennar fann eg egg og dermed var det berre å hoppe i skoa og springe på apoteket, altså den vanvittige distansen av 100 m, for å kjøpe lusemiddel. No er verdens mest ekle greie på plass i håret til Anna for å få vekk dei fire egga eg har funne og håpe på at det var det. 12 timar skal det vere oppi håret. Æsj! Men vondt skal vondt fordrive, er det ikkje slik? Har ikkje sansen for det eg.
I dag har vi - utanom at vi har kverka lus - vore på seminar i Kristkirken. Ein frå USA snakka om tilbedelse og helbredelse og praktiserte begge deler. Ikkje kvardagskost for ein sindig romsdaling det, men du verden kor godt det var å vere med på. For ikkje å snakke om kor godt det gjorde for skuldrane og nakken min! Frå å starte dagen med hovudverk og smerter i nakke og skuldrar er eg no bortimot smertefri og kulane i nakken min er borte! All ære til Gud!
I morgon er ein ny dag med lusemiddel-dusjing før skulestart (!) og nytt seminar i Kristkirken. Ikkje alt eg gler meg like mykje til, he he!
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar